Hani ilk görüşte
aşk vardır ya benim Akyaka sevdam da araba ile Akyaka’ya inerken gördüğüm bu
güzellik ile başladı.
Genellikle ilk görüşte aşk gördüğünüze yaklaştıkça bir hayal
kırıklığına neden olur. Pek o kadar da güzel değilmiş dersiniz.
Bazen de fikirleriniz uyuşmadığından hayal kırıklığı yaşarsınız.
Ama bu sefer durum farklıydı. Bu öyle bir güzellikti ki
yaklaştıkça bunu daha iyi görüyor, daha bir bağlanıyordunuz.
Hani bazı olaylar için anlatılmaz yaşanır derler ya işte bu da
öyleydi. Akyaka anlatılmaz yaşanır. Fotoğraflar gözün gördüğü güzelliklerin
tamamını görmenize olanak vermiyor.
İşte bu andan sonra anladım ki Akyaka ya sırılsıklam aşığım.
Kopamam ondan. Her geçen dakika beni kendisine daha çok bağlıyor. Adeta içine
çekiyor.
Çok işveli, çok cilveli. Tıpkı para karşılığı işini iyi yapan aşk
kadınları gibi. Birlikte uzun süreli olmanızın mümkün olmadığınızı bilmenize
karşın yinede bağlanırsınız ya ona. Bende işte böyle bağlandım Akyaka ya.
Biliyorum uzun süreli burada olamam ama olsun bende cebi para gördükçe hep aynı
kadının koynuna koşan yeni yetmeler gibi fırsat buldukça hep geleceğim buraya.
Bu öyle duru bir güzellik ki her şey doğal ne bir boya ne ilave.
Ter temiz, saf, berrak.
Hiç bir zaman beğendiğim bir şeyi başkalarına söylemedim,
söyleyemedim çünkü öyle yetiştirildim annem tarafından. Yolda bir şey isteme
ayıp, parmağınla gösterme ayıp dedi annem bana sürekli. Bende beğendiğim bir
oyuncağı, yiyeceği, giysiyi söyleyemedim hiçbir zaman. Bu durum ileriki
yaşantımda da devam etti. Aşkımı söyleyemedim yıllarca aşık olduğuma. Hiçbir
zaman seni seviyorum diyemedim, içimden geldiği zaman ulu orta kalabalık içinde
öpemedim sevdiğimi dudaklarından. Hala da söyleyemem aşık olsam sevdiğimi. Ama
bu sefer itiraf ediyorum. Aşığım ve onu seviyorum. Herkes duysun aşkımı
haykırmak istiyorum avazım çıktığınca bağırarak. “Ben Akyaka’ya aşığım ve onu
çok seviyorum.’’
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder