01 Temmuz 2012 Pazar
Sabah 05:30 da tuvalet için kalktığımda çadırımın yanındaki saygısız komşuların bazıları hala ayaktaydılar. Kadınlar kıyma yoğuruyorlardı. Karşıdaki dağın tepesi kara bulutlarla kaplanmıştı ve gök gürleyip şimşek çakıyordu. Kuvvetli bir yağış bize doğru yaklaşıyordu. Tuvaletten dönerken yağmur başladı. Çadırın yanına geldiğimde kadınlar yağmura rağmen kıyma yoğurmaya devam ediyorlardı, 2 erkek ellerindeki şemsiyeler ile kadınları ıslanmaktan korumaya çalışıyorlardı. Bu kadarına da pes deyip çabucak kendimi çadıra attım. Benim girmemle birlikte yağmur daha da şiddetlendi ve sonunda komşular pes edip çığlıklar atarak kendilerini arabalarına ve çadırlarına attılar. Saat sekiz oldu. Dün anonslarda 8 de güreşlerin başlayacağı anons edilmişti ama bu gün hoparlörden hiç ses çıkmıyordu. Dışarıda yağmur suları sel olmuş akıyordu. 4 mevsim diye satılan çadırımın tepesinden su damlıyordu ve bu damlalar içeride hatırı sayılır bir birikintiye neden olmuştu. Ayderde çadırımın içine su damladığında bunu çadırın bagaj kısmında yemek pişirdiğim için buharlaşan suyun alüminyum pollerde yoğuşup damlamasına bağlamıştım ama bu sefer yemekte pişirmedim. Çadırın altından yağmur suyu dere olmuş akıyordu. Dün sabah 9 da yola çıkıp 11 de Ali ile buluşmayı planlamıştım ama bu havada aklı olan dışarı çıkmazdı. Çaresiz bekliyordum. Vakit geçirmek için kahvaltımı yaptım ama hava hala yağıyordu. Yan çadırdakilerden bir erkek haydin dedi toparlanın gidelim burada telef olacağız. Yine bağırış çağırış içinde toplanmaya başladılar. Saat 9 olmuştu ve ben hala çadırda bekliyordum. Sonunda ne olursa olsun çadırı toplayıp Artvine inmeye karar verdim. Yağmur pantolonumu ve yağmurluğumu giydim. Çadırdan dışarı çıktım. Komşuların hali perişandı, suya sele karışmışlardı. Hemen çadırımı toplamaya başladım ve az sonra hazır hale geldim. Komşularda hazırlanmışlardı arabalarına binip hoşçakal bile demeden kaçarcasına gittiler. İnsan bir hava durumuna bakar dedim içimden ne işiniz vardı gece yarısı buraya gelecek. Sabahı bekleseniz hem siz ıslanmayacaktınız hem ben rahatsız olmayacaktım. Eşyalarımı alıp minibüs durağına doğru yürümeye başladım. Kalan yarım kavunu da çöpe attım. Yağmurun hızı azalmıştı.
Durağa geldiğimde minibüs yoktu. Az sonra minibüs geldi ve bir hevesle bindip ücreti de ödedim ama minibüs dolmadan kalkmayacakmış. Saat 10 oldu biz hala aynı yerde bekleşip duruyoruz. Az sayıdaki yolculardan bir kaçı söylendi ama nafile bir şey değişmedi. Ali geldi gelecek ben hala buradayım. Acaba bu gün yola çıksak mı? Ya yağmur yeniden sağanak şeklinde yağarsa? Acaba bu günü Artvinde mi geçirsek?
Az sonra minibüs hareket etti. Minibüsün içi çadırımdan süzülen sulardan ıslanmış. Bu yağmurdan otobüste etkilenmiş olmalı mutlaka gecikmiştir diye düşünüp kendimi rahatlatmaya çalışıyorum. Telefon çaldı arayan Ali idi otobüs erken gelmiş garajda beni bekliyormuş. Yolda olduğumu az sonra minibüsten inince kendisini arayacağımı söyledim. Minibüs Artvine yaklaştığında Aliyi aradım bu yağmurda yola çıkmanın ne derece doğru olduğunu bilmediğimi geceyi Artvinde geçirmemizin daha doğru olacağını söyledim. Minibüs Artvinde PTT nin yanında duracak, Aliyi de oraya çağırdım.
Artvine gelip bir süre bekledikten sonra Aliyi aradım yokuşu çıktığını söyledi. Buluşma noktasını Dinlencenin önü olarak değiştirdim. Orası biraz daha aşağıda olduğundan daha çabuk buluşacaktık. Yağmur durmuştu. Şehirdekiler sabah biraz yağmur yağdığını ve durduğunu söylediler. Anlaşılan yağmur bulutları bütün yüklerini tepeye bırakmışlar. Dinlencenin önünde buluşup yeniden durum değerlendirmesi yaptık ve yola çıkmaya karar verdik.
Bu günkü yol haritamız:
Find more Bike Ride in Artvin, Turkey
Yağmura çiseliyor, şiddetlenip konaklamak zorunda kalırsak karnımızı doyurmak için yanımıza erzak almaya karar verdik. Bisikletlerimizi yokuş aşağıya bırakıp hızla indik. Ali yokuşu boşuna çıkmış oldu.
BİM markette erzak almak için durduğumuzda tur başlangıcında fotoğraf çekmediğim aklıma geldi.
Bir tanede birlikte fotoğraf çektirdik.
Otogarın ve sanayinin önünden geçip barajın önüne geldik ve bu noktadan itibaren yükselmeye başladık. Artvin çıkışının Şavşat çıkışına benzediğini söylemiştim ama Şavşat çıkışındaki yokuş bunun yanında yollara yapılan kasis gibi kalır. Döne döne tırmanmaya başladık.
Baraj gövdesi bitmiş ve su tutmaya başlamış ama henüz tam kapasite ile çalışmıyor.
Çevre inşaatı henüz bitmemiş.
Yine küçük bir şelale.
Döne döne yükseliyoruz. Arada bir durup hem fotoğraf çekiyorum hemde Aliyi bekliyorum. Bu gün Alinin ilk günü ve üstelik 24 saate yaklaşan otobüs yolculuğu yaptı. Bu gün Tepebaşı köyüne ayrılan yolun sapağında konaklamayı düşünüyoruz.
Baraj gölü görünmeye başladı. Bu şimdiki hali, son hali değil.
Bir benzincide durup hem yağmur pantolonumu çıkardım hemde Aliyi bekledim. Yolda hala çalışma var çünkü buradan sonra yol alçalarak devam ediyor ve bir süre sonra o yol su altında kalacağından buradan sola doğru yukarıdan devam eden yeni bir yol yapılıyor.
Ardanuç Şavşat yol ayrımındaki otobüs durağına oturup Aliyi bekledim. Amacım Cehennem deresi Kanyonunun hiç olmazsa girişine kadar gidip geri dönmek.
Ali ileriden göründü ve durmadan yola devam etti.
Bisikletime binip Alinin peşine düştüm. Az sonra bayraklarla süslenmiş tarihi bir köprüyü görünce fotoğrafını çekmek için durdum. Bu köprünün adının İstanbul'a döndükten sonra Hürriyet gazetesinde çıkan bir haberden tarihi Berta Köprüsü olduğunu öğrendim.
Beni o fotoğrafı çekmeye iten nedenlerden biriside köprünün üzerinden geçen bu sevimsiz viyadük inşaatıydı.
Bu inşaatlar bittiğinde şu anda geçtiğimiz yolun ve köprünün baraj gölünün tabanında kalacak.
Fotoğraf çekiminden sonra yola devam ettim ve az ileride Aliyi yola yayılmış keçi sürüsünün içinden geçmeye çalışırken yakaladım.
Bu yörede ilk kez keçiye rastladım.
Yolda Alman bir bisikletçi ile karşılaştık. Almanyadan Adanaya uçakla gelmiş. Antalyadan Ağrıya gelip oradan Ermenistana geçmeyi hedeflemiş ama sınırda bir sürprizle karşılaşıp Türkiye Ermanistan sınırının kapalı olduğunu öğrenince bu taraftan İstanbula gitmeye karar vermiş. Sabah Ardahandan yola çıkmış ve gece Borçkaya ulaşmayı hedefliyor. Önünde çok yol var.
Birbirimize bol şans dileyip yola devam ettik.
Çoruh coşmuş akıyor. Yol Çoruhun yanından devam ediyor. Görsel açıdan keyifli bir tur. Şavşata doğru yükseliyoruz ama eğim çok az olduğu için bunu hissetmiyorsunuz bile.
Bu küçük ahşap köprüde suyun altında kalacak.
Bu köprüden geçmek cesaret ister.
Planladığımız yere geldiğimizde dere kenarına inip kampımızı kurduk. Şavşatan yaklaşık 10 km uzaktayız.
Çeşme olmasa da en azından yanımızdan Çoruh nehri akıyor. Çamaşırlarımızı ve bulaşıklarımızı yıkayabiliriz.
Kampımızın önünden geçen bu toprak yoldan kamyonlar geçip ileride bir yerden yükledikleri dere çakıllarını yan tarafımızdaki taş ocağına geliyorlar.
Bu gün Ortlieb gidon çantamın diğer çıtçıtı da yerinden çıktı. Artık çantam kapanmıyor.
Bunun dünyanın en iyi çantası olduğunu kim söylemişti?
Gece 12 ye kadar kamyonlar seferlerine devam ettiler ama bu durum bir gece önce iyi uyayamayan ne Aliyi nede beni etkiledi. Ali gelirken bana sünger mat getirdi üstelik bunun patlama tehlikesi de yok.
Bu günkü tur mesafesi:
Ortalama hızım:
En yüksek hızım:
Pedal çevirme sürem:
Yarınki hedefimiz Karagöle gitmek.
İlk gün Karadeniz, coğrafyası ve havası ile beni hafife almayın diye uyarıyordu sanki beni. Zorlu coğrafyaya rağmen çok güzel bir başlangıçtı. Kalemine sağlık Orhan Abi.
YanıtlaSil