25 Haziran 2012 Pazartesi
Sabah kalktığımda hava açıktı. Kahvaltıdan sonra eşyalarımı toplayıp Artvine gitmeye karar verdim. Gitmeden önce bilgisayarda fotoğraf makinesinin hafıza kartından başka bir hafıza kartına yüklerken yanlışlıkla sildiğim Fatsa Giresun bölümünün fotoğraflarını belki kurtarabilirim diye yeniden bilgisayarın başına oturdum ama başarılı olamadım.
Bu günkü yol haritam:
Find more Mtn Biking in Artvin, Turkey
Yola çıktıktan kısa bir süre sonra gördüğüm baraj karşısında şaşırdım. Buradaki tek barajın Muratlı barajı olduğunu düşünüyordum oysa Borçkanın hemen burnunun dibinde bir baraj varmış ve bizi etkileyen nem bu barajdan buharlaşan sularmış.
Barajın yanından yol sert bir şekilde yükselerek baraj gövdesinin üzerine çıktı.
Burada Muratlı barajından çok daha büyük devasa bir baraj gölü vardı. Arka planda Borçka görünüyor.
Baraj yapılırken eski yol su altında kalacağından bu yol yeni yapılmış ve yer yer bunun gibi kısa tünellerden geçerek ilerliyor.
Gölde kültür balıkçılığı da yapılıyor.
İşte bir HES bir dereden aldığı suyu burada çoruh nemrine bırakıyor.
HES binasına bu yoldan gidiliyor.
Keyifli bir yolculukla kısa sürede Artvine ulaştım.
Artvin kent merkezi karşıda ama benim tahminim tepedeki evlerin sonradan genişleyen şehrin dış mahalleleri olduğu yönünde. İnsanlar nehir kenarında düz alan varken neden tepeye yerleşsinler ki?
Yolda Serkan aradı babasının Şavşata indiğini, bisikletimi Artvine bıraktıktan sonra minibüsle Şavşata gitmemi söylemişti. Bir an önce bisikleti bırakmak için pedallara asıldım. Karşıdaki tepenin üzerine yapılan dünyanın en büyük Atatürk heykeli ve yanındaki Türk bayrağı buradan görülebiliyor.
Sağa sapıp Çoruh nehrinin üzerindeki köprüyü geçmemle birlikte gördüğüm bu manzara beni çok heyecanlandırdı. Hoşbulduk Artvin.
Yalnız bir şey daha beni şaşırttı, üst geçidin altından geçip devam eden yoldaki dik yokuş adeta kollarını açmış beni bekliyordu.
Bu acaba Artvin kartalı mı yoksa Beşiktaş'ın kartalı mı?
Yokuşu çıkarken sağ taraftaki sokağın başında bulunan Artvin Kalesi levhasını görünce kaleyi görmek için girdim. Sokak ileride askeri birliğin girişinde bitiyordu. Nöbetçi askere kaleyi sordum restorasyonda olduğu için ziyarete kapalı dedi. Hiç olmazsa bir fotoğrafını çekeyim deyince gel çek diye girmeme müsaade etti. Fotoğrafı çektim ama kale duvarları arkadaki zeminle uyum sağladığından adeta kamufle olmuş görmek hayli zor.
Etrafımız dağlarla kaplı.
Aşağıda Artvine giriş yaptığım yol görünüyor.
Atatürk heykelinin Artvinin her yerinden görüneceğini duymuştum. Buradan da görünüyor.
Aşağıdan baktığımda buraya kadar çıkacağımı hiç düşünmemiştim. Şaka gibi ama bir hayli yükselmişim.
Minibüs garajından sonra eğim azaldı.
Yol kenarlarındaki heykeller ve masklar çok ilgi çekiciydi.
Sonunda 4 km lik yokuşu döne döne çıkarak Artvinin meydanına gelip Serkanı aradım. Serkan Teyzesinin oğluna ulaşmaya çalışırken bir yandan da benim olduğum yeri öğrenmeye çalışıyor. Tek söyleyebildiğim havuz, cami ve meydan daha fazlasını ben de bilmiyorum.
Serkan bir türlü arkabalarına ulaşamıyor. Sık sık beni arayıp yerimi öğrenmeye çalışıyor. Sonunda teyzesinin oğluna ulaşmış ama elektrik idaresinde çalışan arkadaş bir onarım için Borçkaya gitmiş. Serkan ondan aldığı bilgi ile Dinlengah adlı birahane ve kafeye gitmemi söyledi. Gelirken Dinlengahı görmüstüm. Yol kenarında, aşağıdaki manzaraya hakim bir yamaçtaydı. Burada ne güzel bira içilir diye düşünmüştüm. Dinlengaha gidip bana ismi verilen kişiyi sordum.
Oda işi çıkmış yokmuş. Yeniden Serkanı aradım. Hava gittikçe kararıyor, yağmur geliyor. Bir an önce bisikletten kurtulmam lazım yoksa fena ıslanacağım. Artvine döne döne çıkan yolun bir kısmını görüyorsunuz.
Sonunda ilgiliye telefonla ulaşıldı ve çalışanlara bisikletim ile kullanmayacağım eşyalarımı teslim ettim. Karşıdaki tepeye çıkan yollar.
Bu günkü tur mesafesi:
Ortalama hızım:
En yüksek hızım:
Toplam pedal çevirme sürem:
Bisikleti bıraktıktan sonra Şavşat minibüsüne binmek için minibüs garajına gittim. Bir yerde Artvinden sonra bisikletle gideceğim yolun Şavşata kadar olan kısmına ön keşif yapmış olacağım. Minibüs hareket ettikten bir süre sonra yağmur başladı. Şavşata geldiğimde hala yağmur yağıyordu. Serkan'ın babası Osman Bey beni karşıladı. Pat patını tamir ettirmek için gelmiş ama kalabalık yüzünden yaptıramamış. Yemekten sonra beni Tepebaşı köyüne gitmem için köyün minibüsüne doldurdu. İçerisi kalabalık. İnsanlar aldıkları malzemeleri minibüse yüklediler. Hareket ettikten sonra da sık sık durup bir şeyler alındı. Bu durum Şavşattan çıkana kadar sürdü. Yolda her kafadan bir ses çıkıyor konuşulanlardan hiç bir şey anlamıyorum çünkü Gürcüce. Üstelik bağıra bağıra konuşuyorlar. Galiba Gürcüce bağırmadan konuşulamıyor. Tura hazırlanırken bir siteye rastlamıştım ve yazar Sarptan Batuma otobüsle gitmişti, o da Gürcülerin çok gürültülü konuştuklarını söylemişti. Yol boyunca tek anladığım arkamda oturan birisinin Türkçe olarak yanındakine çocuğun cinsiyetinin nasıl meydana geldiğini anlatmasıydı. Yıllar sonra Biyoloji bilgimi sayesinde tazelemiş oldum. Çok mantıklı ve doğru şeyler söylüyordu. Anlattıkları palavra veya kulaktan dolma yalan yanlış şeyler değildi. Bu yörede okuma yazma oranının çok yüksek olduğunu duymuştum, doğruymuş. Yaklaşık 2,5 saatlik dağ tepe, iniş çıkış gittikten sonra nihayet Tepebaşı köyüne ulaştığımda Osman bey beni kapıda karşıladı.
Biz o kadar çok dolaşıp o kadar çok köye uğradık ki, benden önce geleceğini tahmin etmiştim. Yolda ağaç evleri görüp inşallah benim kalacağım evde böyle bir yerdir diyordum.
Serkanların evi 2 katlı ağaçtan gerçek bir Karadeniz evi. Alt kat ahır, üstü ev. Keşke Allahtan başka bir şey dileseydim.
Yol boyunca yağan yağmur biz köye geldiğimizde durdu. Osman Bey yolda çok ıslandığını söyledi. Benim yağmur pantolonumu ve yağmurluğumu vermeyi teklif etmiştim kendisine kabul etmedi.
Evin arka balkonundan görüntü.
Evde sürekli soba yanıyor. 1610 metredeyiz, hava gündüz bile serin.
Yemekten sonra benim geldiğimi duyan bazı komşular ve akrabalar hoş geldin ziyaretine geldiler. Yağmur yeniden başladı üstelik bardaktan boşanırcasına. Sonunda meteorolijinin beklediği yağmur gecikmeli olarak başladı. İyi ki dışarıda değilim. Mat olmadan geceyi geçirmek çok zor olacaktı. 1 Temmuzda Ali ile buluşana kadar burada vakit geçireceğim.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder