27 Temmuz 2013 Cumartesi
Erdal bu sabah benden önce kalkmış. Bu gün yaklaşık 30 km gideceğimiz için pek acele etmek istemiyorum. Oysa dün Erdal'a fazla acele etmeye gerek yok eğer hava açıksa öğlene doğru yola çıkarız demiştim. Hava günlük güneşlik. Acaba gereksiz yere panikleyip yanlış karar mı verdim? Biliyorsunuz meteorolojinin tahminleri her zaman tutmuyor. Dizim yara olmasa denize girmeden gitmezdim. Olabildiğince ağırdan alıp gidişimizi geçiktirmeye çalışıyorum ama nafile Erdal gitmeye şartlanmış onun için her şeyini hazırladı, toparlandı. Mecburen bende toplanmaya başladım. Bu arada hiç olmazsa kahvaltı yapalım deyip karnımı doyurdum. Artık sabah kahvaltısında çay yerine su içmeye alıştım.
Biz toparlanırken 2 gün önce gelip büfenin yanına çadır kuran bir adam birkaç metre ilerimizde durmuş bizi izliyordu. Adam Erdalla sohbete başlayınca bizim boşattığımız yere talip olduğunu öğrendik. Bulunduğu yerde televizyonunun anteni çekmiyormuş onun için buraya taşınmayı düşünüyormuş. Deniz kenarında televizyon izleyenleri de anlayamıyorum. Bende hazırım, yola çıkabiliriz.
Bu günkü yol haritamız:
Erdal Kobuletiye uğrayıp gezmek istediğini söyleyip sen git Batumda buluşalım dedi. Eyüp'ün evini ikimizde bilmediğimizden Batumda geçen sefer buluşamadığımız büyük kilisenin önündeki durakta buluşmaya karar verdik. Batuma geldikten 2 saat sonra Kilisenin önüne gideceğim. Erdalın sorunlu telefonu iyice iflas etti, hiç çalışmıyor. O nedenle iletişim kurmamız zor.
İnanın insanın buradan ayrılası gelmiyor.
Turistleri gezdirmek için kullanılan minik araçlardan birisi.
Kobuletinin yerleşim bölgesine geldik. Burası Kobuletinin sayfiye kesimi.
Kobuleti küçük ama şirin bir yer. Burada deniz kenarında ücret ödemeden çadırda, ücretli olarak pansiyon veya otelde kalabilirsiniz. Gürcistanda pansiyonlar genellikle kişi başı 20 lari civarında. Kahvaltı ve yemek isterseniz konaklama parası kadar parayı gözden çıkarmanız gerekiyor. Batumdan Kobuletiye minibüsler ile ulaşabilirsiniz. Benim geçen yıl konakladığım yer bu senekinden 3 km daha ilerideydi. Marketlerin yanında olduğundan alışveriş ve yeme içme sorun olmuyordu. Oranın tek sorunu tuvalet olmamasıydı. Bu yıl tuvalette yapmışlar. Geçen yıl kaldığım yer onun için daha uygun.
Karşıda görünen bina otobüs terminali.
Artık Kobuleti geride kaldı.
Batuma 23 km yolum var.
Dere öylesine berrak ki, burada sanayileşme olmadığından henüz doğa tahrip olmamış.
Bu günkü yol böyle dümdüz. Sadece 2 tane tepe aşacağız.
1. yokuş başladı. Geçen yıl burada suyumu doldurmak için durmuş çeşmenin 20 yaşında hayatının baharında o anlamsız Gürcü Rus savaşında yaşamını kaybeden Gürcü gencin anısına yaptırıldığını yazmıştım ama fotoğraf çekmediğimden koyamamıştım.
Çeşmenin hemen üstünde Petra kalesi var.
Hediyelik eşya satan tezgahlar.
Bambudan ev eşyası satan tezgahlar.
Yokuşun fazla zorlayıcı olmadığını geçen yıldan biliyorum. Yalnız sonlara doğru kısa bir mesafede eğimin arttığını, zorlandığımı anımsıyorum. İşte eğim % 6 ya çıktı.
Bu sefer yokuşun tamamını hiç zorlanmadan tamamladım. Türk inşaat firmaları burada inşaat yapmaya başlamışlar.
Aynı yerde diğer Türk firmalarının da afişi var.
Bulunduğum tepeden deniz manzarası.
Yokuştan sonra güzel bir iniş yaptım. Sonra bir süre düz yolda pedal çevirdim.
2. yokuşun başına yaklaştım. Hakan Batum ile Kobuleti arasında tünel olduğunu söylemişti. Ben geçen yıl Botanik parkının içinden geçtiğim için bu yolu kullanmamıştım, ilk kez kullanacağım. Batuma 10 km yolum var.
İşte yokuş başladı.
Bu yokuş beni hayal kırıklığına uğrattı. Eğimi çok düşük ve kısa. Hemen az ileride tünel göründü.
Tüneli geçip indikten sonra Batuma kadar düz yolda pedal çevirmeye başladım.
Buradan itibaren Batuma kadar kıyı alabildiğine plaj. Plaj sadece Hopa limanında kesintiye uğruyor.
Şehir başladı.
Batum ve bisikletim.
Buradan itibaren bisiklet yolu da var.
Trafik yoğunlaştı.
Yoğunluğun nedeni hemzemin geçitten geçip limana giren lokomotifmiş.
Hopa limanının yanındayım.
Batum sinagogu.
Erdalla 2 saat sonra buluşacağımız için sahil yolunun sonuna kadar gidip dönmeye karar verdim.
Saat kulesi.
Öndeki Radisson oteli. Arkadaki kule yeni yapılmış geçen yıl yoktu.
Kulenin ön yüzüne birde dönme dolap konmuş.
Radissonun önünde araba yolu sahilden ayrılıp sola doğru sapıyor. Önümde duran taksi müşteri indiriyor. Taksi demişken sizlere Gürcistandaki taksiler ve trafik hakkında da kısa bilgiler vereyim. Batumda taksicilik yapmak istiyorsanız taksi yazısı alıp aracınızın üstüne takıyorsunuz. Taksi plakası diye bir şey yok, isteyen taksicilik yapıyor. Herhalde birde maliyeye kaydolmak gerekiyordur. Şehir içinde taksi ücretleri yaklaşık 4 lari civarında. Gürcistanda motorlu taşıtlar vergisi, zorunlu taşıt sigortası da yok. Kaza yaptığınızda trafik polisi çağırırsanız önce her iki tarafa da 200 er larilik ceza kesip işleme başlıyor kim haklı, kim haksız ondan sonra rapor hazırlanıyormuş. Kusurlu olanın maddi gücü yoksa zararınızı kendiniz karşılıyormuşsunuz. Onun için bu ülkeye arabaları ile gitmeyi düşünenler bu durumu göz önünde bulundursunlar. Gürcü şoförler çok kötü ve çok tehlikeli araç kullanıyorlar ama her nasılsa kaza yapmıyorlar. Benim gözlemlediğim kaza oranı çok düşük. Şimdiye kadar sadece 2 kez kazaya şahit oldum oda geçen yıl. Yolda trafik polisi sizi durdurursa camınızı açın, araçtan inmeyin. Araçtan inmek suçmuş. Burada insanlar bazen birbirlerine bağırıyor, efeleniyorlar ama hepsi o kadar. Kavga edeni görmedim. Kavgaya karışanlar suç durumuna bakılmaksızın hapse atılıyorlarmış.
Bu bina rengarenk balkonları ile çok hoşuma gidiyor.
6 Mayıs parkında birde göl var. Burada insanlar güneşlenip balık tutabiliyorlar.
Parktan sonra yeniden sahile çıktım. Sahilin bu bölümü araç trafiğine kapalı.
Burada bir başka gölet daha var.
Burası adalet sarayı.
Yumurtaların üzerine konmuş parmak arası terlik. Benim çocukluğumdaki ismiyle Tokyo. Çocukluğumda bu terlik ilk kez Tokyo Ginza markası ile satışa çıktığından adı Tokyo olarak kalmıştı.
Bizimkilere göre gudubet, onlara göre sanat eserlerinden her yerde görebilirsiniz.
Gürcistandaki en yaygın mobil operatör olan Geocll in renkli şemsiyeleri ile donatılmış plaj.
Araba şeklindeki 2 kişilik bisiklet çok ilgimi çekti.
Şehre geldiğim iki saat olmuştu. Kilisenin yanına gittiğimde Erdalı beni beklerken buldum. Eyüp'ü arayıp şehre geldiğimizi söyledik. Bizi yola çıkıp karşıladı ve evine götürdü. Duş alıp biraz sohbet ettikten sonra hep birlikte şehri gezmeye çıktık. Köşe başında bir kedi çöp konteynerinde yiyecek arıyordu. Gürcistanda pet shop olgusu gelişmediğinden o sektörün pompaladığı mama ile hayvan beslemede yok. Kediler, köpekler doğal yoldan mücadele edip yiyeceklerini temin ediyorlar. Benim çocukluğumda okullar tatil olunca aileleri erkek çocuklarını işe yollarlardı. Amaç çocuğun sıtından para kazanmak değil çocuğu iş hayatına hazırlayıp paranın ne kadar zor kazanıldığını öğretmekti. İş bulamayanlar ise çocuklarını su, gazete, dondurma satmaya yollardı. Tüketmek için üretmenin, kazanmanın gerektiği öğretilirdi. Gelişen kapitalizmle birlikte tamamı ile tüketen topluma dönüştük. Çocuklarımızı dizimizin dibinden ayırmaz olduk. Her dediklerini yaptık. Obez asosyal, düşünmeyen, marka bağımlısı mutsuz çocuklar yetiştirdik. Biz içinde bulunduğumuz şartlara göre kendi oyuncağımızı kendimiz yaratır, çeşitli oyunlar oynardık. Bir top, birkaç taş veya misket, çizgi çizmek için bir parça kiremit yada ip mutlu olmamız için yeterdi. ne pahalı oyun konsollarımız, ne bilgisayarlarımız vardı. Yanı başımızda yaşayan hayvanları da kendimize benzettik. Hiç hareket etmeden sürekli yiyen, çok yediği için kıçını kaldıramayan, duvara çıkamayan şişman hatta obez yeme içme ve çiftleşme dışında bir eylemde bulunmayan hayvanlar yetiştirdik. Doğanın dengesinin değişmesine az da olsa neden olduğumuzun farkında değiliz. Birbirleriyle çiftleşen kedilerin ensest ilişki nedeni ile soyları bozuldu. Bu gidişle yakında şişmanlıktan üreme faaliyetlerini bile yerine getiremeyecekler.
Ev sahibimiz Eyüp. Edebiyat öğretmeni. Yurt dışında Türkçe öğretme programında görev alıp Batuma gelmiş. 3 yıldır buradaymış, Batumdaki Türk konsolosluğunun açtığı Türkçe kurslarında Gürcülere Türkçe öğretiyor. Kursa ilgi oldukça fazlaymış. Yılda 1500 kişi baş vuruyormuş. Nasıl başarılı oluyorlar mı diye sordum. Çalışan başarıyor dedi.
Midilli de denilen Pony cinsi atlar fayton çekip turistleri taşıyorlar.
Taş sanki suyun kaldırma kuvveti ile havada duruyor görüntüsü verilmiş.
Eyüple birlikte Erdalın objektifine gülümsedik.
Bu gün bir kez daha gördüğüm araba şeklindeki bisiklet. İlk gördüğüm 2 kişilikti, bu 4 kişilik.
Batum belediyesinin kiralık bisikletleri. Formalite ile uğraşmak istemiyorsanız şahıslardan da bisiklet kiralayabilirsiniz.
İstanbul Ortaköyde de müzik yaparken rastladığım kızılderili giysili müzisyenler. Aynı gurup mu yoksa böyle giyinip dünya üzerine yayılmış guruplardan birimi bilmiyorum.
Eyüp bizi konsolosluğun yanındaki kurs binasına da götürdü.
Hava bulutlanmaya başladı.
Herhalde beklenen yağmur geliyor.
Erdala hem ayaklarım görünecek hemde kulenin en tepesi yoksa karışmam diyerek makineyi verdim.
Bisikletler 6 Mayıs parkından kiralanıyormuş. Sahibi çinden getirtttiğini söyledi. Bisikletin göbekten kumandalı manuel vitesi de var ama Batum gibi düz bir yerde gerek olacağını sanmıyorum. Bisikletin 2 kişilik olanının saati 20, 4 kişilk olanın saati 30 lariymiş. Eğer Erdal tercüme hatası yapmadıysa veya ben yanlış anlamadıysam Gürcistan şartlarına göre oldukça yüksek. Makul olan 2 ve 3 lari.
Eyüple ayrıldık. Eve gidip iftar için yemek yapacak, bizde kendi başımıza gezeceğiz. Erdal sahile gidecek bende sigara almaya gideceğim.
Bu nasıl sanat böyle. Kadınların göğüslerinden su fışkırıyor. Akşam evde bu heykelden bahsedince Erdal görebilmek için yanıp tutuşmaya başladı.
Bir süre yürüdükten sonra şiddetli bir sağanak başladı. Bir saçağın altına sığındım. Evin uzağındayım acaba taksiye mi binsem diye düşünmeye başladım. Yağmurla birlikte havada soğudu. Üzerimde rüzgarlık var. Yağmurluğumu almadığıma pişman oldum. Bir süre bekledikten sonra yürüyen birkaç kişiyi görüp cesaretlendim yürümeye başladım. Eve geldiğimde yağmur hafiften içime geçmişti. Yağmur sabaha kadar şiddetli şekilde yağdı.
Bu günkü tur mesafesi: 55 km.
Pedal çevirme sürem: 3 saat 13 dakika.
Ortalama hızım: 17 km.
En yüksek hızım: 54 km.
23. Gün: Batumi
28 Temmuz 2013 Pazar
Sabah kalktığımda yağmur hala durmamıştı. O kadar şiddetli yağıyor ki TV yayını bile kesildi. İyi bir liderin veya ekip başının görevi ekibinin rahatını sağlayıp olası olumsuzları bertaraf etmektir. Burada iyi bir tercih yaptığımı gördüm. Doğru karar verip hem çadırlarımızın ıslanmasını dolayısıyla eve dönünce kurutma derdini ortadan kaldırdığımı düşünüyorum hemde yağmurda çadıra sıkışık kalmaktan kurtardım. Yağmurda çadırda oturmanın nasıl sıkıcı bir şey olduğunu iyi bilerim. Üstelik bu öyle böyle bir yağmur değil, afet.
Evde herkes uyuyor. Ben her zamanki gibi 06:00 da uyanıp 06:30 da kalktım. Erdal ve Eyüp 11 e doğru kalktılar. Eyüp oruçlu olduğundan Erdal ile kahvaltımızı yaptık. Eyüp'e dün akşam Batumu yukarıdan görebileceğimiz bir tepe var mı diye sorduğumda var isterseniz yarın araba ile gidelim demişti. Yola çıkıp bir tepeye gittik. Şu anda kapalı olan eski bir otelin bahçesine girip Batumu seyrettik, fotoğrafladık.
Hava açık olsaydı fotoğraflar çok daha güzel çıkacaktı ama ne yazık ki yağmur hafiflese de hala devam ediyor.
Seyrimizi ve fotoğraf çekimini tamamlayıp ayrıldık. Buradan sonra gideceğimiz yer büyük pazar.
Büyük pazar Erivanda gittiğimiz pazar yerinin benzeri. Konsept hemen hemen aynı. Yiyecek ile ilgili her şey var.
Burada da genellikle domuz eti satılıyor. Oysa gerek bu ülkede gerekse Ermenistanda yollarda arada sırada birkaç domuzdan fazlasını görmedik. Bu tüketimi gördüğümüz domuzların karşılaması mümkün değil. Burada besicili yapılan hayvan ağırlıklı olarak inek. Ermenistanda ise inek ve koyun. Herhalde bu domuzlar tıpkı tavuklar gibi çiftliklerde yetiştiriliyorlar.
Domuz eti üzerindeki kalın yağ tabakası ve açık pembe rengi ile sığır etinden hemen ayırt ediliyor. Erivanda bir tezgahta kasap etin üzerindeki kalın yağ tabakasını bıçak ile inceltiyordu. Buna rağmen yinede etin üzerinde kalın bir tabaka vardı.
Hayvanın derisi yüzülmeden ortadan ikiye kesilmiş. Herhalde burada domuz derisinin ekonomik bir değeri yok. Benim bildiğim kemer ve cüzdan yapımında kullanılıyor.
Benim baş ve paçalar ile ilgilendiğimi gören satıcı kadın etin kilosunun 8 lari olduğunu işaretlerle anlatmaya çalıştı.
Pazarı gezmeye devam ediyoruz.
Burası da manavların olduğu bölüm. Gürcistan ve Ermenistanda dikkatimizi çeken bir şey de genellikle kadınların çalışıp erkeklerin ortada görünmemesiydi.
2 cins sarımsak var. birisi daha beyaz güzel görünüşlü, diğeri morlu karalı. Eyük morlu sarımsağın daha iyi olduğunu söyledi.
İlk kez burada beyaz taze fasulye gördüm.
Burası da baharatçıların olduğu bölüm.
Meyve sucuğu ve pestil satıcılarının olduğu bölüme geldik.
Şimdi de tavuk satıcılarının olduğu bölümdeyiz.
Burada satılan herşey gibi tavuklarda doğal. Benim çocukluğumun tavukları gibi geç pişiyormuş ama lezzetliymiş. Çiftlik tavuğu değil. Tavukların boyunlarında küçük birer kesik var kafalar tamamen koparılmamış.
Tavuğu onlarda parçalayıp satmaya başlamışlar ama henüz kanatların değerini keşfedememişler.
Devasa böğürtlenler.
Karayemiş burada tezgahlarda satılıyor. Bizde genellikle Karadeniz bölgesinde yetiştirilen bu meyvenin satıldığını hiç görmedim. Belki satılıyordur da ben rastlamamışımdır.
Gürcistana has güzel renkli küçük ama lezzetli elmalar.
Pazarı yukarıdan genel olarak görüntüledikten sonra dışarı çıktık.
Kedi tezgah örtüsünün üzerine kurulmuş keyif çatıyor.
Yağmur gece şiddetlenerek devam etti. Erdala kıymetimi bil ne kadar doğru bir karar vermişim dedim.
24. Gün: Batumi
29 Temmuz 2013 Pazartesi
Erdal bu gün düne göre daha erken kalktı. Biz kahvaltımızı yaparken Eyüpte kalktı. Erdal bu gün gelirken gördüğü Batumun tepesindeki bir kiliseye gidecek, bense şehri gezeceğim. Hep birlikte dışarı çıktık.
Burada evlerin içleri son derece modern olmasına rağmen girişlerine aynı özeni göstermiyorlar. Bina girişlerinde görüntü adeta müteahhit işi bırakıp kaçmış gibi. Bunun nedeni herhalde burada binaların kaba inşaat olarak teslim edilmesi. Herkes dairesinin içini yaptırıyor ama kimse ortak alanla ilgilenmiyor. Aynı durumla geçen yıl kaldığımız Akhaltsikhede de karşılaşmıştık. Zamanla anahtar teslim dairelere yönelinmesi ile bu durumun düzeleceğini düşünüyorum.
Burada daireler eşyalı kiraya verilebiliyor. Kiralık daireler 500 $ dan başlıyormuş. Eyüpte daireyi eşyalı kiralamış. Plazma TV, ocak, buzdolabı, çamaşır makinesi, yatak, dolap aklınıza ne gelirse ev sahibi temin ediyormuş. Eğer eksik varsa ev sahibine söyleyip tamamlamasını istiyor aksi taktirde kendiniz alıp kiradan kesiyormuşsunuz. Eyüp ben çıksam 650 $ a kiraya verilebilir diyor. Burada aylık miktarında anlaşıp kiralamak dışında birde evi yeni alıp içine masraf eden ve paraya ihtiyacı olan ev sahibine ihtiyacı olan parayı $ cinsinden verip karşılında anlaşılan ay kadar ücret ödemeden evde kalabiliyormuşsunuz. Bu arada bir avukata baş vurup sözleşme imzalanıyor, daireye de kiracı tarafından ipotek konuluyormuş. Süre bitiminde ev sahibi size parayı geri ödeyince ipoteği kaldırıp evi boşaltıyormuşsunuz. Yani borç para verip karşılığında evde bedava oturuyormuşsunuz. Buna aststupno deniyormuş. Aststupno Ruslardan kalma bir alışveriş şekliymiş ve eskiden daha yaygınmış. Bu durum verilen para faize girer mi girmez mi tartışmasını da beraberinde getirmiş, diyanet faiz olmadığı yönünde görüş bildirmiş. Olaya yardım etmek için para verene parayı alanın boynu eğri kalmaması için bir yerde şükran duygusu ile evini vermesi olarak bakarsanız görüş doğru. Amabir başka açıdan bakarsanız bu evin bir kira getirisi var, alınan para karşılığı evde bedava oturmakla aslında bir kazanç elde ediyorsunuz ve bu para verip kazanç elde etmek olduğundan faize girer. Örneğin 20.000 $ verip karşılığında 500 $ lık evde oturursanız paranıza ayda 500 $ kazandırmış olursunuz buda aylık % 2.5 kazanç demektir ve faize girer. Bu konuda bir fikir belirtmek bana düşmez ben sadece karşı cepheden bakış sundum. Aststupno faiz midir, değil midir tartışmaya açık bir konu.
Burası apartmanın giriş kapısı.
Gaz sayacı. Tesisat binanın yüzünden gidip daireye giriyor.
Bu yolu kullanarak caddeye ulaşıyorsunuz.
Bir aracın kesilen tavanı başka bir araca takılmak üzere götürülüyor.
Eyüple birlikte sahile doğru yürüyoruz.
Yeni yapılan devasa binalar. Yanındaki 16 katlı apartmanlar küçücük kalmışlar.
İlginç mimarisi ile Up and Down lokantası.
Gezi otobüsü.
Bisiklet parkı.
Aavrupa meydanı.
Avrupa meydanında Eyüpten ayrıldım. O eve gitti, ben gezmeyi sürdürdüm. Turun ilk gününden beri sözünü ettiğimi, önünde randevulaşıp buluşamadığımız, buluştuğumuz kilise.
Kiliseye başınızda şapka ile, kısa etek ile, kadınlar başı açık olarak, elde baston ile girmek yasak bunun yanında fotoğraf ve video çekmekte yasak. Bu nedenle kilisenin içinde fotoğraf çekmedim. Bunu birazda ibadet edenleri rahatsız etmemek, inançlarını daha coşkulu yaşamaları için yaptım.
Geçen yıl yemek yediğim ve memnun kaldığım lokantaya bir kez daha gittim. Bu kez amacım Vanadzorda yiyip beğendiğim Adjarian usulü haçapuriyi ait olduğu topraklarda yemek. Burada küçük, orta ve büyük tercih edebiliyorsunuz. Vanadzorda tek tipti. Küçük tercih ettim. Gelen haçapuride 1 yumurta vardı. Diğer yediğim 2 yumurtalıydı. Kenar hamuru çok kalın olduğundan pişmemiş. Dışı kızarmış ama içi tamamıyla hamur kalmış. Eğer mutlaka Adjarian usulü haçapuri yemek istiyorsanız başka bir yere bakın derim.
Bu seferki hinkal fırınlanmış, yanında da bir sosla geldi. Sert olduğundan yemesi zorlaşmış. Bu seferde suyunu akıtmadan yemeyi beceremedim. Yan masaya fırınlanmamışı geldi sipariş verirken ayrımın nasıl yapılacağını bilmiyorum.
Yemek yediğim lokanta sahilde ve 24 saat açık. Önünde duran taksicilerden kiralık oda bulabilirsiniz. Türkçe konuşuyorlar. Oda için 20 lari istediler. Hostele 25 lari verdiğimizi göz önüne alırsanız makul. Bizim pazarlık canavarı acımasız Erdal hostelde 15 lariye kalıyoruz pahalı diyerek burada da pazarlığını yapıp fiyatı öldürdü. Adamlar 15 lariye indiler. Kalacak yerimiz olduğu için gidip evin durumunu görmedik. Aklınızda olsun diye yazıyorum.
Eve dönerken kilisenin yan caddesindeki Elit elektroniğe girdim. Tax Free satış yapan mağazada telefon fiyatlarına baktım.
Fiyatlar şöyleydi:
İphone 5 16 GB 1330 Lari
Samsung S4 16 GB 1300 Lari
Samsung S3 16 GB 900 Lari
Samsung Note 2 1070 Lari
Sony Xperia Z 1100 Lari
Sony Xperia L 600 Lari
Nokia Lumia 720 650 Lari
Nokia Lumia 520 370 Lari
Nokia Lumia 650 500 Lari
iPod Nano 16 GB 320 Lari
Cihazları bu fiyatların üzerinden %18 KDV indirimi ile alabilirsiniz. Apple ürünlerini Goodwill marketin 2 bina yanındaki alışveriş merkezinin 2. katında Apple mağazasında da bulabilirsiniz. Ben bu fiyatları aldığım günkü döviz kurları
1 TL 0.84 Lari
1 Dolar 1.65 Lari
1 € 2.18 Lari idi.
Kiliseyi birde cadde üzerinden görüntüledim. Batumda en iyi fiyatla döviz bordurabileceğiniz yer kilisenin karşısına geçip sağ tarafa doğru 20 metre kadar yürüdüğünüzde önünüze gelecek olan bankadır. Bankanın önüne konan kırmızı led ışıklı tabeladan fiyatları diğer büfeler ile kıyaslayabilirsiniz. Döviz alırken veya bozdururken komisyon almıyorlar. Yalnız çok fazla beklentiye kapılmayın kazancınız % 1-2 civarında olacaktır.
Eve dündüğümde Erdal henüz gelmemişti.
Eyüp yine bize çok güzel yemekler yaptı. Eyüp ve bir arkadaşı yabancılar için Türkçede fiil çekimleri adlı bir kitap yazıp yayınlatmışlar. İhtiyacı olanlar bu kitabı 10 Lari karşılığında alabilirler. Kitapta kullanılan yabancı diller İngilizce ve Gürcüce.
Yarin Hopaya dönmeyi düşünüyoruz. Erdal bisikletini içine koymak için koli temin etmek istiyor.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder