08 Haziran 2012 Cuma
Arkadaşlara yolda buluşalım dememe rağmen kaldığım pansiyonun önüne geldiler ve 08:30 da yola çıktık.
Yol haritamız:
Find more Bike Ride in Amasra, Turkey
Amasranın hemen çıkışında sert başlayan çıkış kısa süre sonra normale döndü ve bir süre sonra sona erdi. Amasradan fotoğrafladığım yoldaydım. Bu yolu dün deniz kenarında Mustafaya gösterip bak yarın gideceğimiz yol deyince abi ne diye gösterip moralimizi bozuyorsun yokuş görünce gözlerinin içi gülüyor demişti. Kimsenin istediği ile zevk alarak yokuş çıkacağına inanmıyorum ama hedefe ulaşılacaksa engellerin bir bir aşılması gerekiyor.
Amasranın güzelliğinden gözümü alamıyorum.
Motorkaravan yol kenarına park edip geceyi orada geçirmiş.
Yolun devamında bir kavşağa gelince buranın yeni Amasra yolu olduğunu anladım. Demek bu yolu kullanmak için Amasra yazan tabelayla gösterilen soldaki yola sapmamak gerekiyormuş.
Kavşaktan sonra yol çalışması olduğundan gidiş şeridi araç trafiğine kapalı ama araç geçmediği için biz bu şeridi kullandık. Herkes kendine göre gidiyor. Cihan ile Volkan yola devam ediyorlar.
Önümüzde güzel bir iniş var ama bu güzellikleri fotoğraflayıp sizlerle paylaşmam lazım iniş bir süre daha beni beklesin. Yol mıcır, dikkatli inmek gerekiyor.
Fotoğrafı çekerken Volkana gücünü ekonomik kullanmasını, diğer gurup arkadaşlarının tempolarına uymak uğruna gücünü tüketmemesi gerektiğini durup fotoğraf çekerek hem fotoğraf arşivini çoğaltabileceğini hem de bu sırada dinleneceğini söyledim.
Yokuşun sonundaki köy girişindeki eski bir ev ilgimi çekti.
Önde giden Cihan ve Mustafa köyde çay molası verdiler, Volkan da benim ardımdan geldi.
Çaylarımızı içtikten sonra yola devam ettik. Mustafa Cuma namazı kılmak istediğini söyleyip izin istedi elbette dedim. Kurucaşilede yemek ve namaz molasına karar verdik. Bu karardan sonra Mustafa daha bir şevkle pedal çevirmeye başladı. Sürekli önde gidiyor, yokuşlarda bile kendisine yetişmek mümkün değil. Yokuşlar yeniden başladı ama her yükselişimizde ayrı bir güzellik gözlerimizin önüne seriliyor. Yol adeta bir tahtaravelli bir tepedeyiz
Bir aşağıda.
Bu resmi ilgilenip buralarda tatil yapmayı düşünenler olabilir diye özellikle çektim.
Yol üzerinde bu kapı ile karşılaşınca yol kenarında araç bekleyenlere buradan gidersem Kurucaşile veya ilerisine çıkabilir miyim diye sordum ama maalesef mümkün değilmiş.
Az önce yanından geçtiğimiz güzel bir koy.
Önümüzdeki köyleri bir bir geçiyoruz ve Mustafayı yakalamak mümkün değil.
Mustafaya tam yaklaşıyorum gördüğüm güzelliklerle fotoğraf çekmek için duruyorum ara yeniden açılıyor.
Yokuşlarda arayı kapatıyorum ama anlıyorum ki aslında Mustafa da açıktan ilan etmese de benimle yarış halinde. Yokuş çıkarken arada bir geriye bakıyor ve beni kontrol ediyor. Çok yorulduğunda durup su içiyor ve matarasını acele ile yerine tutturduktan sonra beni kontrol edip pedal çevirmeye başlıyor. Aramızda gizli bir rekabet var ve bu çok hoşuma gidiyor, güne renk katıyor. bir ara yolda erik yemek için durduk ve ardından yeniden yola devam ettik.
Kurucaşileye yaklaştığımızda bir yokuşta önde giden Mustafayı bütün çabalarına karşın yakalayıp geçtim ama Mustafa son bir gayretle beni geçince fotoğraf çekmek için durup Kurucaşileye ilk girme keyfini yaşamasına izin verdim. Şimdi bakıyorum da gerçekten çok güzel yerlerden geçmişiz ve buralara yeniden gitmek lazım ama bu sefer az kilometre bol gün konseptinde. Bütün güzel koylarda konaklamak üzere.
Kurucaşile tabelasının yanında Mustafayı mutlu bir şekilde beni beklerken buldum. O zaman havaya girmeyesin diye seni kutlamamıştım ama şimdi kutluyorum tebrikler Mustafa.
Caddede aşağı kadar inip uygun bir yer bulamayınca geri dönüp önünden geçtiğimiz çay ocağına gittik.
Cihanda geldi. Yemeklerimizi burada yedik. Mustafa elbiselerini değiştirip gidip namazını kıldı geldi. Volkan Cihanı arayıp lastiğinin Uğurluda yandan yarıldığını söylemiş. Çay ocağının sahibinin yardımı ile Volkanı bir ilerideki köye yönlendirip bisikletçiden yeni lastik bulmasını sağladık ama Volkan bu kadar yakın mesafeden bir türlü gelemeyince geç kalmamak için yola çıkmamız gerektiğini söyledim ve hareket ettik.
Kapısuyunun uzaktan görünüşü.
Kastamonu il sınırındayız.
Yine bir yokuş çıkıyoruz. Yol kenarında göçer vatandaşlarımız konaklamışlar.
Öğleden önce bütün enerjisini harcayan Mustafa ortalıkta görünmüyor.
Artık denize paralel gidiyoruz.
Ben fotoğraf çekerken Cihan geçip gitti.
Eski evlerin hastasıyım.
Gideros koyu ile karşılaşacağım anı Amasradan beri heyecanla bekliyorum. Bu koyun varlığını tura çıkmadan önce rahmetli Süleyman Şatır'ın forumdaki tur anlatımlarından birisinden öğrenmiştim. İşte Gideros koyu tüm ihtişamı ile karşımda duruyordu. Bisikletimden inip koya doğru dalıp gittim. İçimde bir his sanki Süleyman bey karşıma çıkacakmış gibi. Kendisi ile maalesef tanışamadım.
Keşke şu koyun yerini tam olarak not alsaydım belki diğerleri de bana katılırlardı ve hep birlikte aşağıdaki çorbacıda çorbalarımızı kaşıklarken rahmetlinin ruhunu şad ederdik.
Bisikletim de pek yakıştı koy manzarasına.
Burası İneboluya 17,5 km mesafede.
Aydosa ise 62,5 km uzaklıkta.
Cide göründü.
Cideye geldim.
Bu gün mola vereceğimiz yer Cideydi ama yollar çok yokuşlu olduğundan biraz daha gitmeye karar verdik. Yarınki yolumuzu kısaltmak istiyoruz. İleride Aydos diye bir yer olduğunu ve konaklayabileceğimizi öğrendik. Cide de konaklamak için uygundu. Marketten akşam için alış veriş yaptık. Telefonla görüştüğümüz Volkan gelmek üzere olduğunu söyledi.Marketten çıkan Cihan hemen hareket etti. Cide çıkışında dalları yola taşmış napolyon kirazları görünce Mustafa ile kendimizden geçtik. Ulaşabildiğimiz bütün kirazları yedik. Kirazların ardından bizi bekleyen dik yokuşu çıkmaya başladık. Yolda arabasını yıkayan bir bey beni görünce bravo dedi ben araba bile çıkarken zorlanıyor. Beyazlaşmış sakallarımı gören beni yaşlı zannediyor aslında daha 56 yaşımda olduğumu bilseler belkide bu kadar şaşırmayacaklar.
İşte Cide aşağıda kaldı. Solda çıktığım yol görünüyor.
Aşağıda Mustafayı ararken Cihanı gördüm. Bizden önde olduğunu sanıyordum.
Göremediniz mi? O zaman zoom yapalım.
Yokuşun sonuna geldim Cideye bir kez daha bakalım.
İnişe başladıktan sonra sol taraftaki tarladan birisi seslendi ve biraz kiraz verdi. İstanbulda yaşıyorlarmış, sırf kirazları toplamak için gelmişler. Toprak yol nerede bitiyor diye sordum, 200 metre sonra dedi. Kirazları alıp teşekkür ettikten sonra yola devam ettim. sabah Amasra çıkışında gördüğüm karavanla karşılaştım. Onlarda kalacak yer arıyorlarmış. Erkek ve annesi Türk genç kadın ise Alman.
İleride deniz seviyesine inip köprüyü geçtikten sonra sol taraftaki toprak yola saptım koya geldim. Karavanda geldi. Arkamdaki arkadaşlara telefon edip yeri tarif ettim. Volkan hala Cidedeymiş.
Şu anda açılmayan çay bahçesinin sahibinden izin alıp bahçede konakladık.
Güneş batarken Volkan da geldi. Cideden bir kamyonete binerek gelmiş. Cihan bunu tasvip etmiyor korkarım bu durum alışkanlık haline gelecek dedi ki bende aynı görüşteyim. Zonguldak sonrasındaki yokuşların yanında bu yokuşların lafı olmaz.
Kamp alanımız.
Volkanın yandan yarılan Schwalbe Maraton Plus lastiği 500 km sonra bu hale geldi.
Lastik bu duruma imalat hatasından mı yoksa şişirme hatası gibi kullanım hatasından mı geldi bilmiyorum.
Pedal çevirme sürem:
Tur mesafesi:
Ortalama hızım:
Max hızım:
Yemekten sonra hemen yatıp uyuduk. Yarın yeni bir zorlu etap bizi bekliyor.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder